Γράφει: Σιδηρόπουλος Δημήτριος Μ. Ed., M. Th., Ph. D.
Σύμφωνα με τη σύγχρονη παιδαγωγική συζήτηση, οι εκπαιδευτικοί αναπτύσσουν σχέσεις εμπιστοσύνης, όταν έχουν ισχυρές πεποιθήσεις και υψηλές προσδοκίες ότι οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί δρουν με καλοσύνη, αξιοπιστία, ικανότητα, ειλικρίνεια και εξωστρέφεια καθ’ όλη τη διάρκεια εργασίας και παραμονής τους στο χώρο του σχολείου. Ως αποτέλεσμα αναπτύσσουν εσωτερικά κίνητρα και θετικές στάσεις προκειμένου να συμμετέχουν ενεργά σε συλλογικές δράσεις επαγγελματικής εκπαίδευσης, να αναλαμβάνουν ατομικές ευθύνες και ηθικές δεσμεύσεις έναντι της ομάδας, να επικοινωνούν με αμοιβαιότητα, ανοιχτή σκέψη και ενσυναίσθηση και να επιλέγουν συνεργατικές τεχνικές τόσο στη διαχείριση προβλημάτων, όσο και στην επίλυση ενδοομαδικών συγκρούσεων, που ανακύπτουν στην καθημερινή σχολική ζωή. Στην παρούσα εργασία γίνεται αρχικά μία σύντομη βιβλιογραφική ανασκόπηση αναφορικά με την έννοια της εμπιστοσύνης και τη σχέση της με τις σχολικές επιδόσεις των μαθητών, το εκπαιδευτικό έργο των εκπαιδευτικών και το σχολικό κλίμα. Ακολουθεί μία περιγραφική αναφορά στην κλίμακα μέτρησης της εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών του διδακτικού προσωπικού με το Διευθυντή και τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς. Εν συνεχεία, περιγράφονται οι εκπαιδευτικές δράσεις και οι κοινωνικές συμπεριφορές που είτε εμποδίζουν, είτε ενισχύουν τις σχέσεις εμπιστοσύνης, που αναπτύσσονται ανάμεσα στο Διευθυντή και το διδακτικό προσωπικό και μεταξύ των εκπαιδευτικών του συλλόγου διδασκόντων. Τέλος, διατυπώνονται προτάσεις που υποστηρίζουν με τρόπο θεσμικό, οργανωμένο και επισταμένο τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών για οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης στις σχολικές μονάδες.
Για να διαβάσεις όλο το άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος (Οκτώβριος 2017) του επιστημονικού περιοδικού «Νέος Παιδαγωγός». κάνε κλικ εδώ