Ο δάσκαλος του Reggio Emilia έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
- πρέπει να γνωρίζει πώς να ακούει τα παιδιά
- πρέπει να γνωρίζει πώς να τους επιτρέπει να παίρνουν πρωτοβουλία
- πρέπει να γνωρίζει πώς να τα καθοδηγεί με παραγωγικούς τρόπους
- είναι αυτός που ενθαρρύνει την Ελευθερία, το Συναίσθημα και τις Αλληλεπιδράσεις
- αναζητά την προώθηση της καλής διάθεσης των παιδιών και την ενθάρρυνση της μάθησης σε όλους του τομείς γνωστικό, ψυχοκινητικό, κοινωνικό και συναισθηματικό
- εκμεταλλεύεται κάθε στιγμή που θα του δώσει την ευκαιρία να ενθαρρύνει τα παιδιά σε αλληλεπίδραση με τα εργαλεία
- φτιάχνει ευκαιρίες, προσφέρεται στο να ακούει τα παιδιά, διαδίδει τις ιδέες τους δηλ. τα ερεθίσματα προσφέρονται από τα ίδια τα παιδιά κάτω από τη δική του ενθάρρυνση.
- χρησιμοποιεί τις ιδέες κάθε παιδιού για να γίνονται δράσεις
- ενθαρρύνει την αντιπαράθεση και την σύμπραξη
(απόσπασμα από την εισήγηση της κ. Ελένης Καραγιάννη στο σεμινάριο: «Η Εικαστική Παιδεία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση»
Στο Reggio Emilia της Βόρειας Ιταλίας παρουσιάστηκε μια πρωτοποριακή και καινοτόμος μέθοδος προσχολικής αγωγής στις αρχές τις δεκαετίας του 1960.
Γνωστή σήμερα ως «Μέθοδος Reggio – Reggio approach», βλέπει τα μικρά παιδιά προσχολικής ηλικίας ως γεμάτα από περιέργεια, δημιουργικότητα και πλήθος ικανοτήτων. Μέσα από το πρόγραμμά του εκμεταλλεύεται αυτά τα στοιχεία για να τα αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Το πρόγραμμα σπουδών που προτείνει είναι καθαρά παιδοκεντρικό. Οι δάσκαλοι κάνουν μάθημα, όπου τα παιδιά εμπνέονται να διδαχθούν: έτσι μπορεί να αξιοποιηθεί ο χώρος της βιβλιοθήκης, η αυλή του σχολείου, ο χώρος του θεατρικού παιχνιδιού κλπ. Το σχολικό περιβάλλον και η σχολική διακόσμηση είναι εξαιρετικά σημαντικά και θεωρούνται τα ίδια ως διδακτικό μέσο και εργαλείο.
Οι δάσκαλοι διαμορφώνουν τη σχολική αίθουσα σαν μια περιοχή θεατρικού παιχνιδιού, αλλά και φτιάχνουν γωνιές με τραπεζάκια εργασίας και διαδραστικά περιβάλλοντα, όπου τα παιδιά θα μπορούν να παίξουν μεταξύ τους, να λύσουν προβλήματα και να μάθουν να επικοινωνούν αποτελεσματικά.
Τα σχολεία Reggio αφιερώνουν μεγάλο μέρος των σχολικών δραστηριοτήτων στις τέχνες, αφού, σύμφωνα με τη μεθοδολογία Reggio Emilia τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από πολλαπλές «συμβολικές γλώσσες» που προσφέρουν οι τέχνες, όπως η ζωγραφική, η μουσική, το κουκλοθέατρο, το θεατρικό παιχνίδι και άλλες τέχνες. Πρόκειται για μια εναλλακτική μαθησιακή διαδικασία με πολύ καλά αποτελέσματα.
Πηγή:Italiano.gr
Παρακάτω θα βρείτε ολόκληρο το κείμενο της εισήγησης της κ. Ελένης Καραγιάννη στο σεμινάριο:
» Η Εικαστική Παιδεία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση» (4-5 Ιανουαρίου 2012) που οργανώθηκε από την Ένωση Εκπαιδευτικών εικαστικών μαθημάτων στην ΑΣΚΤ.
«Η Εικαστική Παιδεία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση» – Σύγχρονα εκπαιδευτικά μοντέλα- Ο παρεμβατικός χαρακτήρας της εικαστικής αγωγής στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού (Ελένη Καραγιάννη)
Παράθεμα: Σχολεία σε μετάβαση - Όμορφη Ζωή