Πιεζόμαστε δάσκαλοι και μαθητές από υπερμεγέθη όγκο ύλης και ατελείωτες σελίδες σε βιβλία. Όταν ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να διδάξει μια ενότητα σε δύο ώρες, παύει να προσέχει τις σκέψεις των μαθητών και κοιτάζει συνεχώς το ρολόι του. Και όταν αυτή η «βιωματική» διαδικασία διακοπεί προτού δώσει καρπούς και, δυστυχώς, αυτό που έπρεπε να είναι ανακάλυψη των μαθητών παρουσιαστεί σαν αποκάλυψη εξ ουρανού, όχι μόνο ακυρώνεται αλλά παύει να είναι ελκυστικό. Αντί να γίνει το μάθημα παιχνίδι, γίνεται το παιχνίδι μάθημα, ο δε μαθητής μαθαίνει να σιχαίνεται και το μάθημα και το άχαρο και αναποτελεσματικό παιχνίδι.
Ας παρακολουθήσουμε με προσοχή πώς γεννιέται η δημιουργικότητα, το παιχνίδι της φαντασίας, όταν το μικρό παιδί δεν πιέζεται από το χρόνο.
Ο Σερ Κεν Ρόμπινσον κάνει μια διασκεδαστική και έντονα συγκινητική πρόταση για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που βασίζεται στη δημιουργική σκέψη.